What’s new?
A digital native is a person for whom digital technologies already existed when they were born, and hence has grown up with digital technology such as computers, the Internet, mobile phones and MP3s. (Marc Prensky )
Mensen hebben een behoefte om ergens bij te horen, hoewel onduidelijk is waarbij, we horen immers bij multiple families en communities, maar het kan ook getuigen van onafhankelijkheid en kracht om nu eens niet online te zijn! Reflectie op z’n tijd kan geen kwaad.
Het is maar de vraag of de reputatie van iedereen die online wat zegt, hoog moet worden ingeschat, anders gezegd: iedereen is gelijk, maar wie heeft gelijk?
Het kwetteren nu, is een behoefte aan ‘ergens bij horen’ en gehoord worden. “Ik ben ook iemand en nu heb ik (eindelijk) een platform (any blog, chat, site, twitter) waarop dat kan: hoera! “
Organisaties zijn geordend naar efficient gebruik van middelen en hopelijk ook in perspectief van de klant. Zo’n ordening vraagt om besturing, al is het maar om de resultaten te borgen en verantwoording af te kunnen leggen aan stakeholders. Een beursgenoteerde onderneming kan in deze tijd zich nu eenmaal geen getwitter veroorloven, omdat dat simpelweg strafbaar kan zijn. We willen graag vandaag en nu meteen transparantie en verantwoording. Deze hierarchie en ordening botst met de anarchie van de social media, die we ook wensen. Zo’n dilemma, enerzijds vrijheid, blijheid, anderzijds ordening en verantwoording, kan bij elkaar komen door bijvoorbeeld te zoeken naar kaders rondom het gebruik van social media. Ongetwijfeld is het getweet bij de koffieautomaat en de wandelgangen meer waard dat de formele gedachtewisseling tijdens meetings. Het is niet nieuw dat managers zich daarvan afsluiten en liever de veilige kamer opzoeken, zich afsluiten van de werkelijkheid, werkvloer. Elke organisatie, context en strategie, vraagt altijd de passende leiders; dit staat los van social media en is van alle tijden. Maar juist nu is inclusiviteit essentieel.
De moderne organisatie kan zich wel veroorloven transparanter te zijn door te streven naar een open dialoog met alle stakeholders (medewerkers, OR, klanten, leveranciers enzovoort) .
Voor elke organisatie anno nu is social media noodzakelijk, de vraag is hoe zij reageert op gekwetter, en proactief haar identiteit borgt en ontwikkelt: online en offline.
Leiders die midden in de maatschappij staan (die het niet zijn, zijn dat leiders?) onderkennen de noodzaak van transparantie en verantwoording, dialoog en samenwerking. Duurzaam leiderschap wat mij betreft is nu aan de orde . Die noodzaak is meer een oorzaak van globalisering en de argwaan ten opzichte van ondernemingen en overheden, de onmacht van het individu en de huidige waarden-crisis, dan de opkomst van social media en de entree van digital natives op de werkvloer. Elke onderneming die duurzaam wil zijn, bestaan op langere termijn nastreeft, zal altijd de actualiteit moeten volgen, c.q. moeten anticiperen op wat komt, maar nu wel met de snelheid van het getweet.