zondag 5 december 2010
zaterdag 27 november 2010
Leiderschap 2011-2035
“Wanderer, there is no path. You la ya path in walking”(A Machado)
Help! leiderschap nu! De toekomst is ongewis, toch, de essentie van leiderschap blijft: de goede beslissingen nemen, zorgen dat anderen die begrijpen en omarmen, zodat die beslissingen uitgevoerd kunnen worden. Leiderschap is ‘hot’.
Het lijkt wel of alle denkbare terreinen nu vragen om reflectie en beslissingen die de toekomst kunnen dragen. De neiging bestaat al het oude en bestaande te verwerpen en als oorzaken van crises te bestempelen. Er is heel veel goeds in wat er nu is, verstandiger lijkt het daarop te bouwen en de veerkracht van mensen en organisaties te benutten crises te benutten als beweging naar een volgend tijdperk.
In onzekere tijden, zoals sommigen dat ervaren, zie je dat er een roep ontstaat naar leiderschap, enerzijds om te vernieuwen, anderzijds om te beschermen en te behouden wat goed is. Men zoekt een “sterke” persoon of een groep die richting en veiligheid geeft, echter de zoektocht naar leiderschap in de ander, vanuit afhankelijkheid, is het ontkennen en waarderen van de kracht en vertrouwen in persoonlijk leiderschap. Iedereen kan een bron zijn voor beweging en leiderschap voor anderen.
Dilemma's
Als leiderschap gaat over verbinden van mensen en overbruggen van inzichten en verwachtingen, dan is de kunst dilemma’s te herkennen en te verzoenen cruciaal. Als leiderschap gaat over beslissen wat goed is voor de toekomst en vandaag vraagt dat om een helder weten, sensitieve radar en kompas. De brede orientatie, zicht op de wereldkaart en relevante vraagstukken en een gevoelige radar van leiders verdiepen het weten en vergroten de capaciteit en verantwoordelijkheid mensen te inspireren. Er is behoefte aan een agenda voor leiderschap die ondermeer zal bestaan uit: waarderen en zichtbaar maken van successen, ontwikkelen van mensen, verbinden en overbruggen, ontwikkelen van bewustwording, -inzicht en overzicht, -waarden en richting, -dialoog en samenwerking en vooral initieren van activiteiten die ons brengen naar een duurzame wereld van natuurlijke veerkracht en vitaliteit. Daarvoor zijn (nu) leiders nodig die inspireren en de weg wijzen.
Door wie ze zijn en mede door hun uitstraling en hun bezieling, kunnen ze een baken zijn voor anderen en voor een nieuwe samenleving. Zij wijzen de weg, maar kennen de route niet. Daar ligt een oproep voor ieder volwassene eigen leiderschap en bewustwijn te ontwikkelen om ook goed volgerschap te tonen en leider te zijn voor anderen.
Hoe wij beslissen
Duurzame besluitvorming is complex, niet vanwege de inhoud, maar omdat we de nieuwe parameters nog niet automatisch meewegen in onze beslissingen.
Uit onderzoek van Corrie Mazereeuw blijkt dat managers die gelovig zijn en hun geloof actief beleven (zogenaamde traditioneel religieuze managers), niet zozeer extra gemotiveerd zijn voor maatschappelijk verantwoord ondernemen omdat het ‘zo hoort’ (het ethische motief), maar eerder vanwege het welzijn van anderen (het altruïstische motief). Ons kompas wordt gevoed door onze overtuigingen en daaruit voortkomende waarden en normen. Waardoor laat ik mij leiden bij deze beslissing? Wat en wie staat er op mijn ‘radar’? vanuit welke dimensies denken, beslissen en werken wij? Zonder oordeel vooraf, is het gewenst hierover meer transparantie te bieden en de dialoog te zoeken op elke domein in de samenleving.
Dimensies van leiderschap
Bewust 'zijn' is de eerste dimensie van leiderschap. Inzichten vanuit contact maken met de natuur en kunnen leiden tot verandering van denken en daden. Een tweede dimensie is de orientatie op de wereld: ben ik en voel ik mij verbonden met mijn directe omgeving of ben ik ook verbonden met de samenleving op onze planeet? Denk ik vanuit het collectief of vanuit mijn eigen ‘ik’ ? en/of kan ik die uitersten verzoenen? Onze orientatie kan zich richten op de directe omgeving: de wederzijdse afhankelijkheden tussen landen en mensen wereldwijd ontwikkelt zich echter snel, de vraag is hoe lang je andere landen, andere werelddelen kunt uitsluiten in denken en doen.
Een derde dimensie is onze focus. In ons primitief denken zijn wij als mens instinctief gericht op overleven en macht. Kan dit verschuiven naar geven en delen van kennis, goederen enzovoort?
De vierde dimensie is onze scope. Onze scope mag beperkt zijn, onze footprint is thans negatief. Het is de vraag hoe wij kunnen werken aan creatie van een neutrale, zelfs positieve footprint.
De impact –breed en diep, langdurig- van leiders op het collectief (hoe klein ook) is afhankelijk van hun dimensies van denken en doen. Deze dimensies beinvloeden de ‘radar’ van leiders, wat zij zien en meenemen in hun denken, beslissen, handelen.
Wanneer we naar het (recente) verleden kijken zijn er beslissingen genomen waarvan we nu de vruchten plukken en soms ook de lasten dragen. Uiteraard mag aangenomen worden dat er door beslissers telkens naar beste weten is gehandeld, ook daar waar beslissingen niet goed hebben uitgepakt. In de huidige verandering van maatschappelijke systemen zijn leiders nodig die bewegingen kunnen inspireren en leiden naar een duurzamere toekomst.
Agenda
De agenda voor leiderschap is dan ook ondermeer concreet gericht op : verbinden van talenten en overbruggen van verschillen, inspireren op basis van optimisme en hoop, werken aan sociale cohesie en innovatie met en op menselijke maat. Communicatie, dialoog en samenwerking zijn daarbij cruciaal. Impliciet is het leiderschap gevoed door aansprekende waarden die passen bij het doel: een vitale en gezonde samenleving die welzijn en welvaart op langere termijn bewerkstelligt.
Er ontwikkelen zich nieuwe parameters voor besluitvorming. De meest toegepaste zijn nu efficientie, winst, snelheid en kwaliteit. Meer aan duurzaamheid gerelateerde parameters zijn in opkomst, zoals CO2 en recycle-baarheid. Andere parameters die passen bij de ontwikkeling van een nieuwe samenleving zijn parameters die ontwikkeling van mens en maatschappij bevorderen. Bijvoorbeeld ontwikkelen van talent, gezondheid, kwaliteit en continuiteit van werk. Aanname is dat we streven naar een duurzame samenleving aangevuld met een samenleving waar de mens centraal staat (of burger, of klant, of leerling, of patient etc), sterke sociale cohesie wordt ervaren op menselijk maat, letterlijk dichter bij huis en thuis- met echte verbinding tussen mensen. Sociale innovatie met verbeteren van socio-eco footprint (hoe wij met mensen omgaan, talent en diversiteit en hoe wij met elkaar leven) naast duurzaamheid met focus op reductie van negatieve leefmilieu footprint (wat wij uit de natuur halen en er weer instoppen). Als we dit willen bereiken moeten we anders gaan beslissen.
Dit is een basis voor vitaliteit van een samenleving waarin ontwikkeling van mensen en innovatie kan plaatsvinden. De verschuiving in bewustzijn en denken is op verschillende manieren te benoemen: van geld naar inhoud, van focus op welvaart naar focus op welzijn of van winst naar mens&milieu etc.
De samenleving is niet maakbaar, maar als leiders hun aandacht verbreden en een 'shift' maken, groeien we wel naar een andere samenleving toe. Wat wij nu belangrijk vinden is straks niet meer relevant, hoe wij onze identiteit en ego ontwikkelen en hoe wij ons onderscheiden ten opzichte van elkaar, bijvoorbeeld werk, inkomen en eigendom (geld/goederen) en de waardering daarvan, deze zal dan anders worden. Ook zullen we anders kijken naar zogenoemde bedrijfsmodellen of verdienmodellen van bedrijven. Andere visies op risico en rendement zijn noodzakelijk, ook voor consumenten uiteindelijk. We moeten dus her-waarderen en her-ijken van parameters die ons leiden in besluitvorming.
Onze waardesystemen kunnen zich verder ontwikkelen. Met invloed op onze beslissingen. Vanuit de theorie van Graves gaan we anders denken en doen. Van ‘ik’ naar ‘wij’, van korte termijn naar lange termijn, meer denken vanuit de mondiale gemeenschap dan vanuit overleven, macht en orde. Dit sluit aan op de ontwikkeling van ‘dimensies’, met name ‘orientatie’ en ‘focus’.
Innovatie van leiderschap
Door de eeuwen heen zijn leiders zichtbaar geweest in alle domeinen. Maar telkens met een andere opdracht, zij deden wat er in hun tijd gedaan moest worden. Voor onze tijd en de nabije toekomst beschrijft de agenda voor leiderschap activiteiten van leiders om een vitale en gezonde samenleving te ontwikkelen, die welzijn en welvaart op lange termijn bewerkstelligt en die ons brengen naar een duurzame wereld van natuurlijke veerkracht en vitaliteit. Dat lijkt mij nu de opdracht voor leiders.
Vier thema’s zijn van belang in elk domein (persoonlijk, organisatie, maatschappelijk, religieus, politiek ) van leiderschap.
• Ontwikkelen van Dimensies (Bewustzijn, Orientatie, Focus en Scope)
• Ontwikkelen van een Radar (sensitiviteit, zicht op de omgeving)
• Ontwikkelen van Kompas (waarden en normen)
• Bevorderen Kwaliteit van beslissingen (korte en langere termijn)
De innovatie van leiderschap vraagt ook om de ontwikkeling van leiders zelf. Capaciteiten zoals communicatie, dialoog en samenwerking en het vermogen dilemma’s te verzoenen en belangen te convergeren zijn cruciaal. Hier ligt ook een uitdaging voor het onderwijs. Een belangrijke taak voor leiders vind ik: leiderschap ontwikkelen bij hun volgers.
Andere capaciteiten, zoals het waarderen en zichtbaar maken van successen,
kunnen verbinden en overbruggen van verschillen en inspirereren op basis van optimisme en hoop daarmee werkend aan sociale cohesie en innovatie met en op menselijke maat. Uiteindelijk kunnen leiders de kwaliteit van beslissingen verbeteren en daarmee de impact van hun rol. Waarmee wil jij beginnen?
zie ook sustainable performance
Labels:
beslissen,
kompas,
Leiderschap,
OCF2.0 leiderschap,
ocf2leiderschap
donderdag 28 oktober 2010
De cirkel van ons bestaan
We worden geboren en op enig moment sterven wij. In de tussentijd ontwikkelen wij ons. Onze kennis, talenten, bewustzijn. In elke tijd, nemen we de omgeving als uitgangspunt. We moeten ons voeden, we leren en onderwijzen, we voeden op, we verzorgen, we reizen. We verdienen ook geld door te werken in wetenschap, produktie of dienstverlening of dragen bij aan waarde door andere vormen van werk, zoals vrijwilligerswerk in de zorg, politiek of anderszins. We gebruiken en verbruiken, grondstoffen, water en energie, doordat we wonen, verbouwen, produceren, eten en reizen. We rekenen op bescherming van onze eigendommen, veiligheid en gezondheid door beschikbaarheid van een betrouwbare overheid, bestuur en kwaliteit in de zorg. We rekenen ook op voortbestaan, beschikbaarheid van natuur, voeding, grondstoffen, schone lucht en schoon water. We rekenen op beschikbaarheid en betrouwbaarheid van technologie. Toegepaste technologie in wetenschappen maar ook en vooral op de communicatie technologie. We bewegen ons in netwerken, familie, sociale netwerken ook online met behulp van social media tools. We leven, leiden en volgen en leiden. Waar we ons ook bewegen, de vraag is wat we we doen met wat we aantroffen van de vorige generaties en wat wij achterlaten voor de navolgende generaties. We komen en wij gaan, maar waar vandaan en waar naar toe? Wat laten wij na als dank voor het aangenaam verpozen? Generatie babyboomers, lost, X, Y of M, wat doe jij?
maandag 27 september 2010
Our Common Future
OCF2.0 is een crowdsourcing en crowdfunding project om te komen tot een nieuwe, uitdagende en duurzame visie op de maatschappij van morgen. Met die opdracht, wordt er door bijna 400 mensen gewerkt aan 19 thema’s. Half december 2010 moet het klaar zijn, dan komt er een boek en een inspirerende conferentie in mei 2011. En daarmee veel actie om Nederland het duurzaamste land ter wereld te maken.
Stel jonge kinderen eens de vraag: "wat moeten mensen doen om de wereld leefbaar te houden?". De antwoorden die ik kreeg (n=3) waren raak: "niet stelen, of andermans spullen afpakken, geen spullen op straat gooien, geen afval in de rivier gooien, goed zorgen voor elkaar, samenwerken met elkaar, goed voor zieke mensen zorgen, lief zijn voor elkaar en niet brutaal doen". Mooie antwoorden die in het perspectief van onze toekomst denk ik werken. Stel dat we dat allemaal zouden doen? Waar komen we dan uit? Het zou mooi zijn als we “Nederland, het duurzaamste land ter wereld” kunnen noemen. De jeugd heeft de toekomst, maar wat voor toekomst ? Genoeg inspiratie om mee te doen aan OCF 2.0. Bovendien is er op tal van terreinen crisis: zijn we ons kompas kwijtgeraakt? Ik mag een bijdrage leveren aan de Themagroep Leiderschap. Om het overzichtelijk te maken zijn er meteen 3 subgroepen aan de slag gegaan: Context, Levels en Stijlen.
Leiderschap in relatie tot context onderzoeken is een uitdaging. De neiging is op zoek te gaan naar de toekomst, welke contexten ontstaan en welk leiderschap past daarbij, want zo stellen wij: het succes van leiderschap wordt bepaald door de context. We kunnen ook stellen dat leiderschap overeenkomsten vertoont met zeilen of reizen: stuurkunst, het lezen van de kaart, een goede radar en een goed kompas zijn onontbeerlijk, om de goede beslissingen te nemen op het moment dat zich vragen voordoen. Hoe het weer zal worden weten we niet maar we zijn voorbereid! Tenslotte vraagt dat om een open mind een mindset die niet uitgaat van “If I can predict the future, I can control it” maar: “If I can control the future, I do not need to predict it”.
Op elk level of niveau speelt leiderschap een rol. Op individueel niveau zou je kunnen stellen: jij bent verantwoordelijk voor het leven wat je leeft en hoe jij dat beleeft. Door bewustwording en gewaarwording heb je impact. Altijd. Hoe groot die impact is hangt af van jouw leiderschap en het leiderschap van jouw volgers (good followership implies good leadership). Leiderschap impliceert dan ook verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid voor mensen, welzijn, welvaart, leefbaarheid, waarde en waarden. Dit geldt voor elke rol die je speelt onafhankelijk van organisatie, profit of non-profit enzovoort. De verantwoordelijkheid wordt “zwaarder” wanneer meer mensen jou volgen. Gewaar zijn en bewust zijn van je impact is cruciaal. De kwaliteit van leiderschap die past bij de ambitie om Nederland het duurzaamste land ter wereld te maken wordt gevoed door ons bewustzijn van impact en invloed en mate van betrokkenheid, is dat bewust zijn van fysiek bestaan of ook bewustzijn van het universum of kosmos? Verder is orientatie belangrijk, is dat alleen onze directe woonomgeving of de hele planeet.
Ook kun je denken aan onze focus als mens en groepsdier, gericht op alleen overleven of ook geven en delen of wellicht waardecreatie?
Tenslotte gaat het (natuurlijk) over onze footprint: ombuigen van negatief naar neutraal en uiteindelijk positief! Is het leiderschap wat daar bij past dan Duurzaam Leiderschap? En hoe ziet dat er dan uit en kan ik dat ontwikkelen?
maandag 30 augustus 2010
Leiderschap, duurzaamheid en management
Wat leiderschap is weten we wel, wat management is ook, immers leiders kiezen het “waarom” en het “wat” en managers doen dan "het goede" excellent qua uitvoering en resultaat.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Laten we beginnen met kiezen wat goed is. Ik sprak eens een importeur van planten die je in zo’n houten bakje bij het tuincentrum kunt kopen, “ze worden gemaakt in China” vertelde hij. Toen ik vroeg “maak jij je nou druk over de omstandigheden waaronder die bakjes gemaakt worden?” zei hij: “absoluut niet”. Dat is ook een keuze. Kiezen voor duurzaamheid betekent nogal wat. Ook is het de vraag hoe druk je je maakt. En met welke scope. Kies je
voor Planet A en niet voor Planet B dan is het een wereldomvattend perspectief, maar je kunt natuurlijk ook kiezen voor huis-tuin-en keuken duurzaamheid. Passie voor de mens en haar planeet nu en op lange termijn bepaalt dan de richting en uitkomst van je keuzes. MVO=Beslissingen van vandaag kunnen de toekomst dragen. Maar welke toekomst? Die van mijzelf of die van mijn achter-kleinkinderen? Of de toekomst van mijn kleinkinderen in Nederland of ook die van mijn buurman in India of Angola of Cuba? Wat is jouw scope?
Management doet dus de goede dingen goed, processen, procedures enzovoort. In het beleid kan staan “wij willen duurzaam inkopen, produceren en verkopen’, maar dan moet het nog wel gebeuren; daarvoor is management. Wellicht moeilijker dan leiderschap, omdat het managament moet kunnen steunen op leiderschap: waarden en richting&strategie en organisatie, om mensen te bewegen en te binden. In het detail schuilt de duivel, daar waar het gedrag van de inkoper, produktiemedewerker, verkoper het verschil kan maken, kan mijn gedrag in de supermarkt het verschil maken; euro’s zijn duur en op lange termijn: schaars en kostbaar. Waarde-creactie op lange termijn gaat in kleine stappen, maar begint met kiezen. Hoe maak jij je keuzes? Met welk perspectief?
Makkelijker gezegd dan gedaan. Laten we beginnen met kiezen wat goed is. Ik sprak eens een importeur van planten die je in zo’n houten bakje bij het tuincentrum kunt kopen, “ze worden gemaakt in China” vertelde hij. Toen ik vroeg “maak jij je nou druk over de omstandigheden waaronder die bakjes gemaakt worden?” zei hij: “absoluut niet”. Dat is ook een keuze. Kiezen voor duurzaamheid betekent nogal wat. Ook is het de vraag hoe druk je je maakt. En met welke scope. Kies je
voor Planet A en niet voor Planet B dan is het een wereldomvattend perspectief, maar je kunt natuurlijk ook kiezen voor huis-tuin-en keuken duurzaamheid. Passie voor de mens en haar planeet nu en op lange termijn bepaalt dan de richting en uitkomst van je keuzes. MVO=Beslissingen van vandaag kunnen de toekomst dragen. Maar welke toekomst? Die van mijzelf of die van mijn achter-kleinkinderen? Of de toekomst van mijn kleinkinderen in Nederland of ook die van mijn buurman in India of Angola of Cuba? Wat is jouw scope?
Management doet dus de goede dingen goed, processen, procedures enzovoort. In het beleid kan staan “wij willen duurzaam inkopen, produceren en verkopen’, maar dan moet het nog wel gebeuren; daarvoor is management. Wellicht moeilijker dan leiderschap, omdat het managament moet kunnen steunen op leiderschap: waarden en richting&strategie en organisatie, om mensen te bewegen en te binden. In het detail schuilt de duivel, daar waar het gedrag van de inkoper, produktiemedewerker, verkoper het verschil kan maken, kan mijn gedrag in de supermarkt het verschil maken; euro’s zijn duur en op lange termijn: schaars en kostbaar. Waarde-creactie op lange termijn gaat in kleine stappen, maar begint met kiezen. Hoe maak jij je keuzes? Met welk perspectief?
maandag 26 juli 2010
Duurzame communicatie, NextCommunication
Duurzame communicatie
Wat is marketing en wat is communicatie? M.i. gaat marketing over “transparantie en verantwoording” en communicatie over “dialoog en samenwerking” beide in relatie tot de consument/burger en andere stakeholders .
Communicatie-profs denken in “gemak, genot en gewin” of wat moet de consument gaan doen om resultaat te boeken, welke argumenten geef je hem/haar daarvoor en hoe bereik je en motiveer je hem/haar? Hoe ziet het uiteindelijke succes (in geld/emotie/gedrag/...) er dan uit?? Marketeers denken in merken, beleving, identiteit, authenticiteit. Positioneren ten opzichte van de ander, laten zien wie IK ben! Nu is het doelgroepdenken wel zolangzamerhand voorbij. We praten nu over fans, volgers, promoters enzovoort. Het wordt leuker en lastiger tegelijkertijd. Ook de technologie helpt :-) Social media en channels genoeg om volgers te zoeken en te binden en te boeien. Cross media bereik wordt steeds complexer, het gaat om Reach, Attract, Engage, Convert en Retain ( http://www.jungleminds.nl/ ) en Return! en m.i. ook om multi-functionaliteit over de kanalen heen.
En dat mag natuurlijk creatief, leuk en uniek zijn, zonder de essentie (van de organisatie) uit het oog te verliezen. Economische, sociale ontwikkelingen en de ontwikkelingen in media-techonolgie gaan samen! Niet voor niets is de potentie daarvan : dialoog en samenwerking, mondiaal, om de uitdagingen van vandaag en morgen in samenwerking aan te pakken. Samenwerking vraagt om het overbruggen van diversiteit, ego en vooral om inclusief gedrag. Met wie werk jij nu samen? Wie zou ook een bijdrage kunnen leveren?
Wat is marketing en wat is communicatie? M.i. gaat marketing over “transparantie en verantwoording” en communicatie over “dialoog en samenwerking” beide in relatie tot de consument/burger en andere stakeholders .
Communicatie-profs denken in “gemak, genot en gewin” of wat moet de consument gaan doen om resultaat te boeken, welke argumenten geef je hem/haar daarvoor en hoe bereik je en motiveer je hem/haar? Hoe ziet het uiteindelijke succes (in geld/emotie/gedrag/...) er dan uit?? Marketeers denken in merken, beleving, identiteit, authenticiteit. Positioneren ten opzichte van de ander, laten zien wie IK ben! Nu is het doelgroepdenken wel zolangzamerhand voorbij. We praten nu over fans, volgers, promoters enzovoort. Het wordt leuker en lastiger tegelijkertijd. Ook de technologie helpt :-) Social media en channels genoeg om volgers te zoeken en te binden en te boeien. Cross media bereik wordt steeds complexer, het gaat om Reach, Attract, Engage, Convert en Retain ( http://www.jungleminds.nl/ ) en Return! en m.i. ook om multi-functionaliteit over de kanalen heen.
En dat mag natuurlijk creatief, leuk en uniek zijn, zonder de essentie (van de organisatie) uit het oog te verliezen. Economische, sociale ontwikkelingen en de ontwikkelingen in media-techonolgie gaan samen! Niet voor niets is de potentie daarvan : dialoog en samenwerking, mondiaal, om de uitdagingen van vandaag en morgen in samenwerking aan te pakken. Samenwerking vraagt om het overbruggen van diversiteit, ego en vooral om inclusief gedrag. Met wie werk jij nu samen? Wie zou ook een bijdrage kunnen leveren?
maandag 28 juni 2010
MVO in 5R
BANCO REAL in Brazilie ( http://www.bancoreal.com.br en http://www.ethicalcorp.com/ ) onderkende al ruim 15 jaar geleden de noodzaak expliciet aandacht te geven aan MVO: People, Planet en Profit. Een casus daarover is opgenomen in het boek Responsible Leadership van Thomas Maak en Nicola Pless.( http://www.responsibleleaders.com/ )
In een presentatie van de CSR manager destijds werd de aanpak samengevat in "Reduce, Re-use en Recycle". Een voortdurende focus op wat anders of minder kan in perspectief van de drie P's, om zo als organisatie een bijdrage te leveren aan de klanten en samenleving. Dat wordt zichtbaar in selectie van klanten, produkten, gedrag, processen, sponsorbeleid enzomeer. Uiteindelijk natuurlijk om een negatieve 'footprint' om te buigen naar waarde-creatie. Zij geloven in die visie omdat de overtuiging is omarmt dat MVO nodig en nuttig is en dat een positieve uitstraling naar de markten uiteindelijk waarde zal creeren. Het motto is: MVO is een werkwoord!
Deze visie biedt een aantal handvatten die elke manager direct kan toepassen, althans wanneer hij/zij kritisch kan en wil kijken.
Bij elk perspectief of elke "R" ("Reduce, Re-use en Recycle") kan zowel operationeel als strategisch getoetst worden of er toepassingen zijn c.q. voordeel in duurzaam perspectief te boeken valt.
Ik ben zo vrij om aan de 3R'en er twee toe te voegen: Renewal en Replace.
Reduce:
kernvraag hier is "wat kan ik verminderen". Het consu-minderen optimaliseren.
Het ligt voor de hand te kijken naar het verbruik van water, energie voor verwarming/koeling en verlichting en energie voor mobiliteit (van mensen en goederen). Reductie van papierverbruik en het verbruik van inkt kan ook aardig wat opleveren.
Re-use:
kernvraag hier is "wat kan ik opnieuw gebruiken". Direkt denk ik aan C2C (afval is voedsel), maar kan ook simpelweg betekenen, papier 2x gebruiken (bv de achterkant bij enkele print)of 2dehands waarderen als goed genoeg!
Recycle:
kernvraag hier is "wat kan ik opnieuw verbruiken". De mogelijkheden hier zijn eindeloos, wat uit de natuur komt kan weer terug! mits het niet vervuild is waardoor het niet terug mag!
Renewal:
kernvraag hier is "wat kan ik vernieuwen". Hoe kan het anders?
Het gaat erom nieuwe combinaties te vinden waardoor besparingen optreden: bijvoorbeeld airco's op zonne-energie, mixers die zichzelf opladen, draaideuren die stroom opwekken enzovoort.
Replace:
kernvraag hier is "wat kan ik vervangen". Het consu-minderen weer optimaliseren.Wat kan ik vervangen voor vlees? hoe snel moet ik vervangen en kan ik herinvesteringen uitstellen? Kan die auto niet langer mee?
Wellicht kunnen we ook gewoon met bepaalde dingen stoppen, (of anders consumeren en investeren) vanuit het perspectief Respect te hebben voor nu en later en Responsible om te gaan met onze oorsprong en onze toekomst.
In die zin moeten we m.i. terug naar essentie, kleinschaligheid, regionale focus en menselijk perspectief, zonder ons te verschuilen achter systemen en procedures, ook daar is 5R nodig! Vooral moeten we bereid zijn te betalen voor onze toekomst (dus de echte prijs te betalen voor produkten) en het ontwikkelen van waarde in balans te brengen met kosten-effectiviteit. Wat is de lange termijn waarde van efficiency?
Hoe kun jij deze handvatten toepassen? Welke korte termijn voordelen zijn te behalen?
Meer inspiratie op http://www.innovatienetwerk.org/nl/concepten/
zaterdag 29 mei 2010
Dancing Queen en het Nieuwe Werken
Het Nieuwe Werken. In hoofdletters! Want alles wat nieuw is vraagt aandacht, en wellicht terecht. Bij ‘nieuw’ let ik altijd extra op. Nieuw kan leuk zijn (zo nieuwsgierig ben ik wel) , maar ook oude wijn in nieuwe zakken (zo kritisch ben ik ook) of een hype die weer overwaait of toch een trend “here to stay” zal zijn? En hoe lang blijft nieuw, nieuw, wat is de houdbaarheidsdatum?
Er is altijd wat nieuw(s) geweest rondom werk of de organisatie van arbeid en kapitaal, ga maar na wat er in de loop van de tijd is gepasseerd. Management by Objectives, Business Process Redesign, kwaliteitsmanagement en zo verder. Elke tijd zijn eigen thema wat weer voorbouwt op wat er al is.
Telkens zijn de drijfveren gelijk: wat wil de klant, wat wil de werknemer, wat wil de aandeelhouder en wat willen we zelf als organisatie.
Een organisatie ‘danst’ op de ontwikkelingen in technologie (oa ICT), sociale ontwikkelingen en economische ontwikkelingen. Wie slim en snel is wint en is de ‘dancing queen’, de leukste van de klas of peer-group.
En wat valt er te winnen?? In tijden van overvloed is er voor iedereen genoeg. En waarom zou je dan vechten er is immers geen concurrentie. In tijden van schaartse wordt het ondernemen en bewegen. Bijvoorbeeld om talent te blijven ontwikkelen, binden en boeien. Klanten te verrassen met nieuwe produkten of nog betere dienstverlening.
Zo ontstaat er telkens opnieuw vernieuwing en vanuit ieders perspectief een definitie. Zo is “het nieuwe werken” voor de één thuis werken en toch betrokken en online en voor een ander minder m2 per medewerker met als oogmerk hogere produktiviteit en winst per aandeel. Of voor de lifehackers: Meer doen, in minder tijd met minder stress. Het wordt echt leuk als een klant zegt “ ik kan merken dat u nieuw bent gaan werken”. En dat is wellicht een sleutel. Op-nieuw gaan werken! Dat wil zeggen: neem een time-out en stel je de vraag wat anders kan en moet. Duik dan in het diepe (laat alles los, behalve vertrouwen) met je collega’s (en klanten?) en start met uitvinden van iets moois, gebruik alles, alle mogelijkheden die er nu zijn, zodat iedereen weer zegt: prachtig bedrijf, om trots op te zijn, daar wil ik bij horen, als werknemer, klant of aandeelhouder. Ben jij al begonnen? Wie zijn jouw voorbeelden?
Er is altijd wat nieuw(s) geweest rondom werk of de organisatie van arbeid en kapitaal, ga maar na wat er in de loop van de tijd is gepasseerd. Management by Objectives, Business Process Redesign, kwaliteitsmanagement en zo verder. Elke tijd zijn eigen thema wat weer voorbouwt op wat er al is.
Telkens zijn de drijfveren gelijk: wat wil de klant, wat wil de werknemer, wat wil de aandeelhouder en wat willen we zelf als organisatie.
Een organisatie ‘danst’ op de ontwikkelingen in technologie (oa ICT), sociale ontwikkelingen en economische ontwikkelingen. Wie slim en snel is wint en is de ‘dancing queen’, de leukste van de klas of peer-group.
En wat valt er te winnen?? In tijden van overvloed is er voor iedereen genoeg. En waarom zou je dan vechten er is immers geen concurrentie. In tijden van schaartse wordt het ondernemen en bewegen. Bijvoorbeeld om talent te blijven ontwikkelen, binden en boeien. Klanten te verrassen met nieuwe produkten of nog betere dienstverlening.
Zo ontstaat er telkens opnieuw vernieuwing en vanuit ieders perspectief een definitie. Zo is “het nieuwe werken” voor de één thuis werken en toch betrokken en online en voor een ander minder m2 per medewerker met als oogmerk hogere produktiviteit en winst per aandeel. Of voor de lifehackers: Meer doen, in minder tijd met minder stress. Het wordt echt leuk als een klant zegt “ ik kan merken dat u nieuw bent gaan werken”. En dat is wellicht een sleutel. Op-nieuw gaan werken! Dat wil zeggen: neem een time-out en stel je de vraag wat anders kan en moet. Duik dan in het diepe (laat alles los, behalve vertrouwen) met je collega’s (en klanten?) en start met uitvinden van iets moois, gebruik alles, alle mogelijkheden die er nu zijn, zodat iedereen weer zegt: prachtig bedrijf, om trots op te zijn, daar wil ik bij horen, als werknemer, klant of aandeelhouder. Ben jij al begonnen? Wie zijn jouw voorbeelden?
woensdag 28 april 2010
Goed werkgeverschap kan beter
Het Great Place to Work Institute Nederland heeft deze maand het manifest Goed Werkgeverschap gelanceerd. Dit is inmiddels ondertekend door een groot aantal organisaties die daarmee beloven volgens het manifest te handelen. Het manifest kent mooie werkwoorden zoals "inspireren en luisteren" en "zorgen en vieren". Ik denk dat organisaties die dit naleven een potentieel innovatieve en plezierige werkomgeving bieden. Al met al een stap in de goede richting van "verantwoord ondernemen" . Dit sluit aan op een belangrijke pijler van duurzaam leiderschap " dialoog en samenwerking" en onderstreept mijn pleidooi medewerkers te zien als mensen en niet andersom. Er zijn een paar perspectieven die wat mij betreft in een manifest 2011 opgenomen mogen worden. Bijvoorbeeld het perspectief van de klant en de aandeelhouder. Geld moet rollen en hoeveel er rolt is afhankelijk van gepresteerde kwaliteit, service en rendement op het geinvesteerde kapitaal. Een gezonde balans, creatie van waarde en winst zijn immers noodzakelijk voor continuiteit. Hoe om te gaan met het dilemma korte termijn versus lange termijn of het dilemma prestatie (high performance) versus betrokkenheid/tevredenheid medewerkers? Dat het ontwikkelen en borgen van zo'n klimaat leiderschap vraagt weet eenieder. Een nieuwe leider steunt niet alleen actief het manifest, maar ziet ook de zakelijke perspectieven en werkt dienend en duurzaam aan resultaat voor medewerkers, klanten en aandeelhouders. Zonder taart valt er niks te verdelen en de slagroom zullen we echt moeten verdienen door klanten te verleiden euro's te besteden aan producten en diensten van onze organisatie. Met of zonder ondertekend manifest. Ontbrekende pijlers voor succes in het manifest 2010 zijn "waarden en richting" en "transparantie en verantwoording". Het is urgent een manifest samen te stellen dat alle pijlers beschrijft, en wellicht meer, de markt kent nu andere spelregels voor "verantwoord ondernemen". Immers, zakelijke continuiteit vraagt soms om schijnbaar onvriendelijke maatregelen op korte termijn om de lange termijn continuiteit zeker te stellen. Hoe ga jij om met dat dilemma?
vrijdag 19 maart 2010
Inzicht en overzicht
Er valt veel te zeggen over duurzaam leiderschap en dat doe ik ook o.a. via deze blog en vele anderen via hun publikaties. Ik heb nagedacht over hoe er nou toch bestuurbare grip verkregen kan worden op dit onderwerp.
Uit eerdere publikaties van mij is het helder dat ik de volgende elementen belangrijk vind:
• Waarden en richting
• Strategie en organisatie
• Sociale innovatie
• Innovatie van proces, produkten en diensten,
• Dialoog en samenwerking
• Transparantie en verantwoording
• Socio –eco footprint
• Duurzaamheid (intentie en resultaten)
M.b.v. een eenvoudige vragenlijst kan inzicht en overzicht verkregen worden.
Alle inspanningen t.a.v. duurzaam leiderschap dienen te leiden tot concrete resultaten die zichtbaar worden op de verlies en winst rekening en balans (produktiviteit, medewerkerbetrokkenheid, klanttevredenheid etc)
Wat zou u doen als de getoonde resultaten voor uw organisatie zouden gelden? Wat is jullie ambitie? Wat wilt u het eerste aanpakken?
donderdag 25 februari 2010
Verandermanagement 2.0
Het is (nog steeds) crisis! Crisis in ondermeer waarden, ideologie, vertrouwen en de economie. Verdergaand dan de bankencrisis, fundamenteel vragend om bezinning en vernieuwing. In a recent survey by the World Economic Forum, out of 130,000 global respondents, more than two-thirds believe that the current economic crisis is also a crisis of ethics and values.
Er is grote behoefte aan verandering en vernieuwing, we willen een wereld en organisaties 2.0. Generatie X of Y, babyboomers, senioren, uit alle bevolkingsgroepen danwel werknemersgeledingen is er een vraag naar vernieuwing van leiderschap, waarden en richting.
Dat uit zich in discussies op (internet)fora, aanbod van seminars en aanbod van trainingen. 2.0 vraagt om ander leiderschap, leiderschap dat opnieuw richting geeft en houvast biedt, terwijl we weten dat verandering de constante factor is, daarvoor, weten we, is de wereld te dynamiek en te complex.
2.0 vraagt ook om andere visies op ondernemen en organiseren en vooral op veranderen en het besturen en faciliteren daarvan.
Het is aan de leiders van vandaag richting te geven en waarden en principes te definieren. Dat vraagt om leiders die begaan zijn met de toekomst , een groot besef hebben van de betekenis van duurzaamheid en met passie innovaties kunnen leiden van organisatiecultuur, producten en diensten en daarbij inclusief de dialoog aangaan met al hun stakeholders.
“We cannot solve problems by using the same kind of thinking we used when we created them”, althans dat zei Albert Einstein. Dat brengt mij tot twee kanttekeningen: op de eerste plaats dat we een andere manier van denken nodig hebben om de problemen van vandaag op te lossen. Ten tweede dat we een andere werkwijze moeten volgen, diversiteit moeten benutten en de kennis die we juist niet erkennen danwel verwachten moeten meewegen.
Het gaat m.i. nu steeds meer om identiteit en authenticiteit. Een aantal verschuivingen zijn actueel:
• Van geslotenheid van bestuurskamers naar transparantie en verantwoording
• Van eenzijdige PR en communicatie naar dialoog en samenwerking
• Van korte termijn bedrijfsdoelstellingen naar waarden en richting voor alle stakeholders
• Van innovatie voor de korte termijn naar duurzame innovatie
• Van anders werken naar sociale innovatie
• Van schoksgewijze verandering naar dynamische aanpassing
• Van winst naar waarde en winst
Verandering is een constante. Verandermanagement vraagt daarom om vernieuwing, een meer dynamische aanpak waarbij er zowel top-down als bottom-up gewerkt wordt, alle talent en kennis in de organisatie voortdurend wordt benut en er gedrag wordt gestimuleerd telkens te kijken naar wat beter en anders kan om aan de doelstellingen en verwachtingen van betrokkenen te blijven voldoen.
Verandermanagement 2.0 vraagt om voortdurende alertheid van alle medewerkers, top-down en bottom-up dialoog, transparantie van managementinformatie en het stimuleren en faciliteren van innovatiegedrag door de gehele organisatie. Borging in een performance-managementcyclus tenslotte zorgt voor continuiteit en dynamiek.
vrijdag 29 januari 2010
Digital Leadership
What’s new?
A digital native is a person for whom digital technologies already existed when they were born, and hence has grown up with digital technology such as computers, the Internet, mobile phones and MP3s. (Marc Prensky )
Mensen hebben een behoefte om ergens bij te horen, hoewel onduidelijk is waarbij, we horen immers bij multiple families en communities, maar het kan ook getuigen van onafhankelijkheid en kracht om nu eens niet online te zijn! Reflectie op z’n tijd kan geen kwaad.
Het is maar de vraag of de reputatie van iedereen die online wat zegt, hoog moet worden ingeschat, anders gezegd: iedereen is gelijk, maar wie heeft gelijk?
Het kwetteren nu, is een behoefte aan ‘ergens bij horen’ en gehoord worden. “Ik ben ook iemand en nu heb ik (eindelijk) een platform (any blog, chat, site, twitter) waarop dat kan: hoera! “
Organisaties zijn geordend naar efficient gebruik van middelen en hopelijk ook in perspectief van de klant. Zo’n ordening vraagt om besturing, al is het maar om de resultaten te borgen en verantwoording af te kunnen leggen aan stakeholders. Een beursgenoteerde onderneming kan in deze tijd zich nu eenmaal geen getwitter veroorloven, omdat dat simpelweg strafbaar kan zijn. We willen graag vandaag en nu meteen transparantie en verantwoording. Deze hierarchie en ordening botst met de anarchie van de social media, die we ook wensen. Zo’n dilemma, enerzijds vrijheid, blijheid, anderzijds ordening en verantwoording, kan bij elkaar komen door bijvoorbeeld te zoeken naar kaders rondom het gebruik van social media. Ongetwijfeld is het getweet bij de koffieautomaat en de wandelgangen meer waard dat de formele gedachtewisseling tijdens meetings. Het is niet nieuw dat managers zich daarvan afsluiten en liever de veilige kamer opzoeken, zich afsluiten van de werkelijkheid, werkvloer. Elke organisatie, context en strategie, vraagt altijd de passende leiders; dit staat los van social media en is van alle tijden. Maar juist nu is inclusiviteit essentieel.
De moderne organisatie kan zich wel veroorloven transparanter te zijn door te streven naar een open dialoog met alle stakeholders (medewerkers, OR, klanten, leveranciers enzovoort) .
Voor elke organisatie anno nu is social media noodzakelijk, de vraag is hoe zij reageert op gekwetter, en proactief haar identiteit borgt en ontwikkelt: online en offline.
Leiders die midden in de maatschappij staan (die het niet zijn, zijn dat leiders?) onderkennen de noodzaak van transparantie en verantwoording, dialoog en samenwerking. Duurzaam leiderschap wat mij betreft is nu aan de orde . Die noodzaak is meer een oorzaak van globalisering en de argwaan ten opzichte van ondernemingen en overheden, de onmacht van het individu en de huidige waarden-crisis, dan de opkomst van social media en de entree van digital natives op de werkvloer. Elke onderneming die duurzaam wil zijn, bestaan op langere termijn nastreeft, zal altijd de actualiteit moeten volgen, c.q. moeten anticiperen op wat komt, maar nu wel met de snelheid van het getweet.
A digital native is a person for whom digital technologies already existed when they were born, and hence has grown up with digital technology such as computers, the Internet, mobile phones and MP3s. (Marc Prensky )
Mensen hebben een behoefte om ergens bij te horen, hoewel onduidelijk is waarbij, we horen immers bij multiple families en communities, maar het kan ook getuigen van onafhankelijkheid en kracht om nu eens niet online te zijn! Reflectie op z’n tijd kan geen kwaad.
Het is maar de vraag of de reputatie van iedereen die online wat zegt, hoog moet worden ingeschat, anders gezegd: iedereen is gelijk, maar wie heeft gelijk?
Het kwetteren nu, is een behoefte aan ‘ergens bij horen’ en gehoord worden. “Ik ben ook iemand en nu heb ik (eindelijk) een platform (any blog, chat, site, twitter) waarop dat kan: hoera! “
Organisaties zijn geordend naar efficient gebruik van middelen en hopelijk ook in perspectief van de klant. Zo’n ordening vraagt om besturing, al is het maar om de resultaten te borgen en verantwoording af te kunnen leggen aan stakeholders. Een beursgenoteerde onderneming kan in deze tijd zich nu eenmaal geen getwitter veroorloven, omdat dat simpelweg strafbaar kan zijn. We willen graag vandaag en nu meteen transparantie en verantwoording. Deze hierarchie en ordening botst met de anarchie van de social media, die we ook wensen. Zo’n dilemma, enerzijds vrijheid, blijheid, anderzijds ordening en verantwoording, kan bij elkaar komen door bijvoorbeeld te zoeken naar kaders rondom het gebruik van social media. Ongetwijfeld is het getweet bij de koffieautomaat en de wandelgangen meer waard dat de formele gedachtewisseling tijdens meetings. Het is niet nieuw dat managers zich daarvan afsluiten en liever de veilige kamer opzoeken, zich afsluiten van de werkelijkheid, werkvloer. Elke organisatie, context en strategie, vraagt altijd de passende leiders; dit staat los van social media en is van alle tijden. Maar juist nu is inclusiviteit essentieel.
De moderne organisatie kan zich wel veroorloven transparanter te zijn door te streven naar een open dialoog met alle stakeholders (medewerkers, OR, klanten, leveranciers enzovoort) .
Voor elke organisatie anno nu is social media noodzakelijk, de vraag is hoe zij reageert op gekwetter, en proactief haar identiteit borgt en ontwikkelt: online en offline.
Leiders die midden in de maatschappij staan (die het niet zijn, zijn dat leiders?) onderkennen de noodzaak van transparantie en verantwoording, dialoog en samenwerking. Duurzaam leiderschap wat mij betreft is nu aan de orde . Die noodzaak is meer een oorzaak van globalisering en de argwaan ten opzichte van ondernemingen en overheden, de onmacht van het individu en de huidige waarden-crisis, dan de opkomst van social media en de entree van digital natives op de werkvloer. Elke onderneming die duurzaam wil zijn, bestaan op langere termijn nastreeft, zal altijd de actualiteit moeten volgen, c.q. moeten anticiperen op wat komt, maar nu wel met de snelheid van het getweet.
Abonneren op:
Posts (Atom)